روش مبارزه با فساد

مـبارزه با فساد،
 بى قاعده و قانون نیست،
 شرایطى دارد و بایستى از حـدود و مـرزهاى آن فراتر حركت نشود. اگر كوتاهى یا تند روى شـود،
 بـه جـاى اصـلاح بـه افـسـاد و تباهى مى انجامد. حفظ حدود خـداونـد،
 نـه تنها درباره مومنان،
 بلكه در برخورد با كافران و مـشـركان جنگى نیز ضرورت دارد و هر چیز باید در مرز و حدودى كه براى آن بیان شده قرار بگیرد:

(تـلـك حـدود الـلـه فـلا تعتدوها ومن یتعد حدود الله فاولئك هم الظالمون.)22

اینها حدود خداست. از آن تجاوز مكنید. كه ستمكاران از حدود خدا تجاوز مى كنند.

امام خمینى،
 بر نگاهداشت مرزهاى حق و باطل،
 صلاح و فساد و معروف و مـنـكر حساس بود. او مرزبان دین بود و حركت در مرز و راه را،
 تـنـهـا وسیله رسیدن به سعادت مى شمرد و خارج شدن از آن را سبب فـسـاد. نـه مداهنه و سهل انگارى در اجراى دستورهاى خدا را روا مى شمردو نه تند روى را.

امـام تـاكید مى كرد: افراد براى مبارزه با گناه به گناهى دیگر نیـفـتـنـد و بـراى بـه كرسى نشاندن حقیقت از ابزار و راه هاى نـامـشروع استفاده نكنند و خداى نخواسته به نام امر به معروف و نـهـى از مـنـكـر،
 بـه افـراد ستم روا ندارند و به نام انقلاب و انقلابى،
 دستورهاى اسلام و ارزشهاى دین،
 فراموش نگردد.23

امـام تـنـدرویـهـایى كه گاه به اسم دین انجام مى گرفت،
 بر نمى تابید و گاه تندروان و خشونت ورزان را نفوذى دشمن مى خواند.

او،
 بـه رزمـندگان اسلام در جبهه هاى جنگ نیز اندرز،
 مى داد: در جـنـگ بـا دشمن هم،
 اصول انسانى را پاس دارید و سیرت على(ع) را از یـاد نـبـریـد،
 دیـدن جنایتها و وحشى گریهاى صدامیان،
 حلم و بـردبـارى را از كف شما نرباید،
 ابتدا به جنگ نكنید،
 با اسیران جنگى مهربان باشید توده بى گناه مردم عراق را،
 كه خود در چنگال صدام اسیرند،
 با جنایتكاران بعثى،
 یكى نشمرید.